Spis treści
Skaner diagnostyczny OBD: gniazdo, jak wybrać i podłączyć
Każdy właściciel samochodu osobowego spotkał się kiedyś zapewne z sytuacją, kiedy zaświeciła mu się na desce rozdzielczej jakaś kontrolka i nie wiedział, o co chodzi. Samochód jechał tak samo, jak zawsze, ale lampka ostrzegawcza nie chciała zgasnąć. W takim wypadku najczęściej jedzie się do mechanika, który podłącza samochód pod komputer, sprawdza, w czym problem i rozwiązuje go. W starszych samochodach, tego typu problemy mogą pojawiać się praktycznie bez powodu. Mimo wszystko zawsze warto sprawdzić, o co chodzi, bo usterka może być nic nieznacząca, ale może być też poważna i stanowić zagrożenie dla przewożonych osób i innych członków ruchu drogowego.
Obecnie każdy w łatwy sposób może sam zdiagnozować problem z wykorzystaniem własnego komputera, a nawet telefonu. Za wszystko odpowiada tak zwane gniazdo OBD2, czyli miejsce, w którym komputer pokładowy samochodu może zostać połączony z zewnętrznym urządzeniem, w celu wyświetlenia wszystkich problemów, jakie udało się zarejestrować.
OBD co to jest – historia, cel oraz różnice pomiędzy systemami
OBD to skrót od On-Board Diagnostic, co w wolnym tłumaczeniu oznacza po prostu system diagnostyki pokładowej. To standard, który został wprowadzony w Stanach Zjednoczonych w latach 90. Celem wykorzystania systemu OBD było kontrolowanie wydzielania substancji szkodliwych przez samochody osobowe. System okazał się na tyle przydatny, że rozwinięto go w 1996 roku do wersji OBD II, a w latach 2001 i 2003 stał się obowiązkowy na terenie całej Unii Europejskiej – kolejno dla samochodów z silnikiem benzynowym i w dieslu. W Polsce system obowiązuje od 2002 roku.
YATO Przewód OBD, urządzenie do samodiagnozy
Streetwize Przewód OBD, urządzenie do samodiagnozy
Streetwize Przewód OBD, urządzenie do samodiagnozy
CARPOINT Przewód OBD, urządzenie do samodiagnozy
KUNZER Przewód OBD, urządzenie do samodiagnozy
W przypadku Polaków oznacza to, że jeżeli mają samochód z rocznika 2001 i nowszy, mogą mieć już na wyposażeniu OBD2 i często nawet nie zdają sobie z tego sprawy. Dlatego warto zajrzeć w odpowiednie miejsce i sprawdzić, czy nie można samemu diagnozować swojego samochodu. Nie ma określonego standardu co do tego, gdzie znajduje się gniazdo OBD, ale przyjęło się, że producenci samochodów najczęściej umieszczają je pod kierownicą, z lewej strony.
Do Europy trafił nowy standard, który rozwijał możliwości tego, który stosowano w latach 90. w USA. Zatem jaka jest różnica między OBD a OBD2? System OBD2 znacząco rozwinął możliwości diagnostyczne i usprawnił proces pozyskiwania oraz wyświetlania danych o problemach. Pierwsza wersja systemu nie była aż tak skuteczna w kontrolowaniu emisji substancji szkodliwych. Nowsza wersja ma o wiele skuteczniejsze protokoły sygnalizacyjne i lepiej informuje użytkownika/mechanika o problemach. To właśnie system OBD2 jest odpowiedzialny za znormalizowanie systemu i kodów usterek, które wyświetlają się na desce rozdzielczej. Dzięki temu można w kilka chwil wyszukać, co jest problemem, nawet nie łącząc się z komputerem.
Połączenie z samochodem – złącze OBD2, opis pinów i możliwości podłączenia
Najczęściej stosowanym sposobem podłączenia samochodu do komputera jest wykorzystanie specjalnego kabla diagnostycznego, który można nabyć w sklepie motoryzacyjnym lub po prostu kupić przez Internet. Jest ustandaryzowany i ma charakterystyczne 16-pinowe złącze. Poszczególne piny odpowiadają za konkretne protokoły transmisji i media stosowane w systemie. OBD pinout prezentuje się następująco (pierwszy i drugi rząd od lewej do prawej):
- 2 – J1850 Bus+
- 4 – masa nadwozia
- 5 – masa sygnałowa
- 6 – CAN High (J-2284)
- 7 – ISO 9141/ISO14230 Linia K
- 10 – J1850 Bus-
- 14 – CAN Low (J-2284)
- 15 – ISO 9141/ISO14230 Linia L
- 16 – zasilanie (+)
Kabel diagnostyczny OBD ma charakterystyczne złącze, które można wykorzystać wyłącznie w samochodzie. Mechanicy najczęściej podłączają kabel do specjalnie przystosowanych do tego komputerów diagnostycznych. Jednak tak naprawdę wystarczy odpowiednie oprogramowanie na standardowy komputer i po podłączeniu kabla można równie dobrze odczytać wszystkie kluczowe parametry, aby następnie skutecznie zdiagnozować problem. Jeśli nie jest znaczący, możemy po prostu pokasować poszczególne błędy, które w starszych samochodach mogą pojawiać się bez wyraźnych przyczyn.
Skaner OBD2 – czyli jeszcze łatwiejsze łączenie się z samochodem
W ostatnich latach do połączenia z samochodem coraz częściej wykorzystuje się specjalne skanery OBD2, dzięki czemu nie trzeba posiadać kabla diagnostycznego. To niewielkie urządzenie z kablem oraz odpowiednim złączem, które wpina się w gniazdo OBD i błyskawicznie diagnozuje wszystkie problemy. Koszt takiego urządzenia jest na tyle niski, że coraz więcej prywatnych posiadaczy samochodów osobowych decyduje się je zakupić, bo to po prostu wygodne. Wystarczy wyjąć niewielki skaner (rozmiar telefonu) i wpiąć w gniazdo. Na ekranie wyświetlą się odpowiednie ikony związane z diagnostyką samochodu i za pomocą kilku przycisków możemy wszystko sprawdzić. Pozostaje jedynie ostatnia istotna kwestia – jaki wybrać skaner diagnostyczny.
W sieci można znaleźć wiele różnych skanerów, a ktoś niedoświadczony może nie wiedzieć, że nie wszystkie będą pasować do konkretnych samochodów. Dlatego wybierając swój skaner, warto wszystko dokładnie sprawdzić. Najistotniejsze kwestie to:
- Język menu – istotna kwestia, która ułatwia zrozumienie problemu. W ostateczności można posiłkować się Internetem.
- Samochody, które obsługuje – producent najczęściej informuje o markach i rocznikach samochodów, z którymi urządzenie jest kompatybilne.
- Możliwości testera – zaawansowane urządzenia mogą wyświetlać wszelkie informacje o samochodzie, odczytują wszystkie błędy, pozwalają kasować błędy związane z kontrolką check engine, testują czujnik lambda lub sonda lambda itd.
- Możliwość drukowania raportu – istotna funkcja, która pozwala na przesłanie pełnego raportu diagnostycznego na komputer w celu wydrukowania go i przekazania mechanikowi.
Zakres działania skanera może być różny, więc zawsze warto się upewnić, czy dane urządzenie spełnia pokładane w nim nadzieje.
OBDeleven Przewód OBD, urządzenie do samodiagnozy
ADAPTER UNIVERSE Przewód OBD, urządzenie do samodiagnozy
HERTH+BUSS ELPARTS Przewód OBD, urządzenie do samodiagnozy
CARTREND Przewód OBD, urządzenie do samodiagnozy
VDO Przewód OBD, urządzenie do samodiagnozy
OBD2 bluetooth, czyli najłatwiejszy sposób diagnozowania samochodu
Najprostszą opcją połączenia się z OBD2 samochodu, będzie skorzystanie ze specjalnego, bardzo prostego urządzenia z technologią bluetooth. Wystarczy zaopatrzyć się w niewielką wtyczkę, którą wystarczy wpiąć w urządzenie z aktywnym portem bluetooth i specjalnym oprogramowaniem do OBD2. Obecnie to nie powinno stanowić dla nikogo większego problemu, bo popularne sklepy z aplikacjami na urządzenia mobilne posiadają u siebie produkty, które pozwalają się łączyć z OBD za pomocą bluetooth. Wystarczy wyszukać na telefonie pobliskie urządzenia bluetooth i połączyć się z portem OBD. W ten sposób można zdiagnozować swój samochód już z poziomu telefonu i to w kilka chwil. Pozostaje jedynie ostatnia kwestia związana z OBD2 bluetooth - jak wybrać odpowiednie?
Nie ma tutaj raczej dużych rozbieżności, jeśli chodzi o samo urządzenie. Duże znaczenie ma samo oprogramowanie. Można kupić możliwie najprostsze urządzenie za kilkanaście złotych, ale choć będzie działało, to jego oprogramowanie będzie, delikatnie mówiąc, mało pomocne. Dlatego przed zakupem warto sprawdzić, jakie rzeczywiste możliwości zapewnia konkretny adapter oraz jego oprogramowanie. Warto sprawdzić:
- Obsługiwane protokoły – im więcej, tym lepiej.
- Odczyty – silnika, układów, zanieczyszczenia itd. Niektóre interfejsy gwarantują bardzo szczegółowy wgląd w samochód, więc warto to dokładnie sprawdzić.
- Wersja bluetooth – im nowsza, tym lepiej. Zapewni stabilne i szybkie łącze z samochodem.
Dodatkowo warto zapoznać się z zawartością zestawu. Należy zwrócić uwagę, czy producent dodał odpowiednią instrukcję - dzięki temu będzie można łatwiej zrozumieć oprogramowanie.