Katalog części do LAMBORGHINI DIABLO

Informacje na temat modelu LAMBORGHINI DIABLO - prawidłowe dobranie części zamiennych

Lamborghini Diablo

Lamborghini Diablo jest sportowym samochodem produkowanym w okresie 1990-2001. Stał się pierwszym Lamborghini zdolnym do rozpędzenia się do 200 mil na godzinę (320 km/h). Model był dostępny w wersji coupe i roadster. Ogólnie, wyprodukowano 2903 egzemplarze.

Lamborghini Diablo pierwszej generacji

Nazwa modelu według tradycji firmy Lamborghini odnosiła się do walki z bykami i do legendy zwanej Diabłem (El Diablo), wściekłego byka księcia Veragua, który poległ w walce ze znanym torreadorem José De Lara. Prace nad projektem tego sportowego samochodu, który miał zastąpić Lamborghini Countach, rozpoczęły się w 1985 r. Projekt był wstępnie utworzony przez Marcello Gandini, ale auto wydawało się przesadnie agresywne dyrektorom Chryslera (nowego właściciela Lamborghini). Ku wielkiemu niezawodoleniu Gandiniego, grupa projektantów z Detroit przejęła projekt Lamborghini Diablo.

Prezentacja modelu miała miejsce 21 stycznia 1990 r. w Hotel de Paris w Monte-Carlo. Konstrukcja była wykonana z różnych materiałów: stal została użyta na dachu, aluminium na drzwiach i osłonach, a spojlery, maska i progi drzwi z włókna węglowego impregnowanego smołą.

Lamborghini Diablo miało raczej ubogie wyposażenie seryjne: brakowało nawet elektrycznych okien. Brak wlotywów powietrza na przednim zderzaku i wysoko uplasowana tablica rozdzielcza, która czasami dostarczała problemów z widocznością, były cechami szczególnymi tego modelu.

W 1993 r. wypuszczono na rynek Lamborghini Diablo VT w wersji coupe. Samochód miał napęd na cztery koła i wloty powietrza. Na pokazie w Genewie w 1992 r., został zaprezentowany koncept Lamborghini Diablo w wersji roadster i zdobył wiele pozytywnych komentarzy. Jakkolwiek musiały minąć trzy lata modyfikacji zanim Lamborghini Diablo VT roadster wszedł do sprzedaży.

Na 30stą rocznicę firmy Lamborghini w 1994 r. wypuszczono limitowaną edycję Lamborghini Diablo SE30. Waga samochodu została zredukowana tak bardzo, jak to możliwe, boczne szyby zostały wykonane z pleksiglas, a klimatyzator, system stereo i hydrauliczne wspomaganie kierownicy zostały usunięte. W całości, wyprodukowano 150 egzemplarzy. 15 z nich były później przerobione w Lamborghini Diablo SE30 Jota, które odróżniały się dwoma wlotami powietrza dla poprawy chłodzenia silnika. Taki samochód był przeznaczony na mistrzostwa GT, jednak żadne z pojazdów właściwie nie wzięło udziału w wyścigu.

W 1995 r. rodzina Lamborghini Diablo została wypełniona Lamborghini Diablo SV z napędem na tylnie koła i osiemnastocalowymi dyskami, podwójnymi wlotami powietrza oraz zaktualizowaną tablicą rozdzielczą.

Przestylizowanie Lamborghini Diablo pierwszej generacji

W 1999 r. miało miejsce przestylizowanie Lamborghini Diablo. Najbardziej oczywistą zmianą była wymiana reflektorów stacjonarnych na wysuwane. Ogólnie, Lamborghini Diablo miało osiemnastocalowe obręcze i nową tablicę rozdzielczą. Tego samego roku wprowadzono Lamborghini Diablo GT — samochód, który mógł rozpędzić się do 338 km/h i był przeznaczony do wzięcia udziału w wyścigach. W całości, wyprodukowano 80 egzemplarzy.

W 2000 r. Lamborghini Diablo VT 6.0 stało się dostępne, a odróżniało się od poprzedników przednią częścią i dyskami gipsowymi. Samochód był w sprzedaży jedynie w wersji coupe: produkcja roadsterów zakończyła się z powodu utworzenia Lamborghini Murciélago. Przed końcem produkcji, w 2001 r. miało miejsce wydanie specjalnej edycji Lamborghini Diablo VT 6.0 SE (wyprodukowano 42 kopie). Jedynie dwie wersje kolorystyczne karoserii były dostępne: metaliczne złoto symbolizujące wschód słońca i ciemnobordowy symbolizujący zachód.